Tuesday, February 10, 2009

હું હવે લાચાર છું...


હુકમદારની જોહુકમીથી હું હવે લાચાર છું;
મુફલેસ દિલ દરવેશ દર્દી હું હવે બેજાર છું.

ઇશ્કે શરાબીની મજા જોવા હવે તૈયાર છું;
ખોફે જહાં ખમવા ખરે હરદમ હવે હુશિયાર છું.

માશૂકની મુરવ્વત ખરે! કરતાં હવે શીખનાર છું;
આલમ તણી બૂરી ખિલાફી હું હવે જીતનાર છું.

બની બહાવરો! બન્દો સનમ! હું બન્દગી કરનાર છું;
શોખીન શરાબીનો ખુમારીને હવે રડનાર છું.

માશૂક તણા જુલફે રહી આશક સદા છૂપનાર છું;
એ જુલ્ફની ખુશબો અને લજ્જત સદા ચૂમનાર છું.

ગુલઝારની સડકે પડેલા ખારને ખમનાર છું;
એ ગુલ ઉપર આફરીન થઈ ભેટી સદા ચૂમનાર છું.

ઝાંખી થયેલા નૂરની હું પેરમાં પડનાર છું;
મસ્તાન આબેહૂબ હુસ્ને! ત્યાં હું અંજાનાર છું.

આલમ થકી બાતલ થઈ હું દરખતે ચડનાર છું;
પાકી તલાશે એ પરિન્દાને હું પારખનાર છું.

માની મઝા એ સાથ તાબેદારીમાં જીવનાર છું;
કાબિલ! કરો સિતમ મગર ગરદન ન ઊંચકનાર છું.

આબેહયાતીના ઝરામાં હું હવે ડૂબનાર છું;
ઓ સનમ! તું કર રહમ! એ રહેમતે જીતનાર છું.

કલાપી

No comments: